تبلور عشقی بی همتا
تبلور عشقی بی همتا دلبندم ..بازشبی دیگر و بی تابی دیگر مرا فرا گرفته است
هر روز بیشتر از روز قبل می فهمم که چه لذت توام با دردی دارد این مادر شدن
این حس مادرانه هیچ منطق و زبانی سرش نمی شود
وقتی طغیان می کند دیگر نمی توان آن را آرام کرد
هیچ قدرتی یارای مقابله با آن را ندارد
هیچ دارویی تسکین دهنده آن نمی باشد
امشب هم مثل شبهای دیگه نازنینم را در برندارم
و این امر که چند روز دیگر صبر کن را نمی فهمم.....
و نمی خواهم بفهمم
فقط او را می خواهم
با چشمان زیبا و محبت وصف ناپذیرش
بدون تاخیر....
در همین لحظه می خواهم
ولی کسی به من گوش نمی دهد.....
به یکباره آنچنان تمنای بودنت را می کنم که از خود بی خود می شوم
و من از خداوند می خواهم که لحظه لحظه زندگیت راه درست را به تو عزیزترینم نشان دهد.
پسرم..عزیزترینم..وقتی در کنارم نیستی گویی گمشده ای دارم که چون سرگردانان پیاپی به دنبال او می گردم....و این صبر چقدر درداور و سخت است.
